O sztukach wszelakich - język filmu
język filmu, zespół reguł i form specyficznie filmowych środków wyrazu, wg których zbudowana jest wypowiedź filmowa.
język filmu, zespół reguł i form specyficznie filmowych środków wyrazu, wg których zbudowana jest wypowiedź filmowa. Język filmu, zgodnie z zasadami właściwymi dla> anatomii sztuki, charakteryzuje film jako odrębną dziedzinę komunikowania się i jako sposób budowania znaków artystycznych; jest też charakterystyczny dla określonych rodzajów, gatunków filmowych, nurtów filmowych oraz dla danego twórcy. Najmniejszą teoretyczną, statyczną jednostką podziału filmu jest > kadr; najmniejszą dynamiczna jednostką podziału jest > ujęcie, z których budowane są > sceny filmowe, > sekwencje i wreszcie >film, czyli całość kompozycyjna, zamknięta i podpisana przez twórców.
Istotą filmu jest > ruch obrazu filmowego wynikający z ruchu kamery i obiektów; poetykę filmu dopełnia > montaż; utrwalony obraz wykreowanego świata niesie zaplanowane (m.in. poprzez układ kompozycyjny kadru, kąt widzenia kamery, rodzaj użytego > planu, barwę,>oświetlenie, rodzaj ujęcia i jego długość) i zawarte w nim sensy, ale dopiero montaż obrazów i > dźwięków tworzy znaczenia wyższego rzędu, świat przedstawiony – złożony znak kulturowy; zob. też: >Amerykańskie Kino Klasyczne, >narodowe szkoły filmowe.
